ZAJĘCIA Z JĘZYKA ANGIELSKIEGO

Zajęcia z języka angielskiego w naszym przedszkolu realizowane są w ramach podstawy programowej dla wszystkich dzieci, które prowadzi p. Katarzyna Ogrodowicz.

Zajęcia odbywają się 2 x w tygodniu. po 30 minut, maluszki bawią się z językiem angielskim po 15 minut.

Nauczyciel pracuje na programie nauczania języka angielskiego - MAC EDUKACJA I LOVE BOO EWA WODZICKA-DONDZIŁO), z wykorzystaniem metody TPR (Total Physical Response - reagowanie cały ciałem) Total Physical Response (TPR) w dosłownym tłumaczeniu oznacza reagowanie całym ciałem, dokładniej jest to metoda nauczania języka obcego poprzez ruch. Została stworzona w latach 70. przez profesora psychologii Uniwersytetu w Kalifornii Jamesa Ashera. Polega ona na włączaniu całego ciała w proces przyswajania nowego słownictwa oraz struktur językowych. Z uwagi na to, iż odpowiada na stałą potrzebę ruchu dziecka opierając się na jego reakcji motorycznej, TPR jest niezwykle pomocną metodą nauczania języka obcego dzieci w wieku przedszkolnym. Przy użyciu tej metody zajęcia poświęcone nauce języka obcego są atrakcyjniejsze – pobudza się pamięć motoryczną i eliminuje znużenie dzieci, spowodowane zbyt długim przesiadywaniem. Bazuje ona na naturalnym naśladowaniu ruchowym całym ciałem słownych poleceń nauczyciela, angażując przy tym wszystkie zmysły oraz szereg różnorodnych zabaw ruchowych. Autor metody Twierdził, iż najlepszym sposobem na efektywne zapamiętywanie jest ruch fizyczny. Innymi słowy, dzieci, które uczą się języka łatwiej i szybciej zaobserwują efekty i zareagują na polecenie nauczyciela w sytuacji, gdy będzie on je demonstrował. To wszystko natomiast ma zmierzać do kojarzenia słówek z ruchem, angażując przy tym całe ciało. W ten sposób pobudza się pracę całego mózgu tzn. półkuli lewej, odpowiadającej za język, a jednocześnie półkuli prawej, która jest odpowiedzialna za wykonywany przez człowieka ruch fizyczny. Zgodnie z powyższym, metoda TPR rozwija umiejętność słuchania i rozumienia, zachęcając uczniów do reagowania na wypowiedziane przez nauczyciela zwroty i polecenia. Zapewniając odpowiedni okres czasu na „słuchanie” oraz „zrozumienie”, które towarzyszą także i przyswajaniu przez dzieci języka ojczystego, można uczynić proces uczenia bardziej przyjemnym, a mniej stresującym, co z kolei jest jednym z głównych celów metody TPR. Metoda ta polega bowiem na rozumieniu i wykonywaniu instrukcji wydawanych przez nauczyciela. Dzieci nie muszą utrzymywać komunikacji werbalnej z nauczycielem, wystarczy, że wykonują jego polecenia. Głównym założeniem danej metody jest „osłuchiwanie się dziecka” z nowym językiem. Dopiero z czasem dzieci same mogą wydawać polecenia np. kolegom i koleżankom. Mówienie pojawia się z czasem i tylko wtedy, gdy dzieci są na to gotowe. Nie ma przymusu, wszystko odbywa się w naturalnym tempie. Dlatego też metoda reagowania całym ciałem eliminuje stres dziecka, który może pojawić się w trakcie nauki języka obcego. Umożliwia ona odprężenie podczas zajęć, przełamuje wszelkie zahamowania oraz strach przed wypowiadaniem słów czy lęk przez popełnieniem błędów, a także podnosi poziom atrakcyjności w procesie nauki. Nauczanie z zastosowaniem metody reagowania całym ciałem polega na wydawaniu przez nauczyciela prostych poleceń w języku obcym. Polecenia te konstruowane są tak, by można było je wykonać bez słów. Nie wolno zapomnieć, że w każdym przypadku niezbędny jest ruch fizyczny i praca całym ciałem. Nauczyciel ma możliwość stosowania przeróżnych technik. Może to być odgrywanie ról, mimika, gestykulacja, prezentacje obrazków. W tej metodzie dzieci wykonują czynności ruchowe, zgodnie z komendami wydawanymi przez nauczyciela. W poleceniach nauczyciela dominuje tryb rozkazujący i pytający. Wydawane przez nauczyciela komendy są prostym sposobem, by sprawić, że uczniowie wykonują ruch całym ciałem. Jednak nie zawsze polecenia wydawane zgodnie z metodą TPR będą komendami w trybie rozkazującym. Często spotkamy też prośby o pokazanie jakiejś czynności lub wyrażenie całym ciałem jakiegoś zjawiska, zwierzęcia lub postaci (np. wykonującej określony zawód). Mamy tu do czynienia z naśladownictwem, bowiem w życiu codziennym bardzo często, czasem nawet nieświadomie, używamy swoich predyspozycji naśladowniczych. Typowymi przykładami wykorzystania tej metody jest wprowadzanie nowego słownictwa połączonego z ruchem naśladującym daną czynność lub wprowadzenie piosenek ilustrowanych gestem. Często też występuje zamiana ról, podczas której dzieci wydają polecenia, które wykonuje nauczyciel oraz inne dzieci. Podczas zajęć można wykorzystywać także elementy humorystyczne, co pozytywnie wpływa na motywację i odpręża dzieci oraz sprawia, że zajęcia stają się bardziej przyjemne.

                                                                                                                                                                                                                Opracowała mgr Katarzyna Ogrodowicz