Znaczenie reguł w wychowaniu dzieci

Znaczenie reguł w wychowaniu dzieci.


Miłość jest czymś najważniejszym, co możemy ofiarować dzieciom. Drugą ważną rzeczą jest dawanie im dobrego przykładu. To filary, na których opiera się wychowanie – słowem: „Bez miłości i dobrego przykładu nie ma wychowania”.
By ukrócić złe zachowanie dziecka i wytyczyć wyraźne granice jego postępowania trzeba nauczyć je przestrzegania reguł.
Miłość i przykład są konieczne, ale czasami nie wystarczają rodzicom. Potrzebne są zatem odpowiednie narzędzia, które w razie potrzeby będą mogli wykorzystać rodzice.
Oto kilka z nich wg Anette Kast-Zahn psychologa i terapeuty, matki trojga dzieci, autorki książki pt.: „Każde dziecko może nauczyć się reguł”.

 Dzieci uczą się reguł od niemowlęctwav
za pomocą spostrzeżeń, których dokonują przyglądając się dzień
po dniu działaniom najbliższych osób.

 To rodzice ustalają reguły dla swoich dzieci,v
kierując się własnym doświadczeniem, inspirującym przykładem
albo fachowymi poradami.

 Ustalenie problemów szczególnie często pojawiających się w relacjach dziecko-rodzicv
i przyjęcie odpowiednich reguł, które ułatwią porozumienie.

 Wprowadzenie stałych rytuałów –v
szczególnie tych, które tworzą w rodzinie wspólnotę i bliskie więzi
– wspólne posiłki, spacery, zabawy, obowiązki domowe, do
których włączone są również dzieci.

 Poświęcanie dziecku czasu i uwagi –v
wprowadzanie zwyczaju poświęcania określonego czasu
wyłącznie dziecku regularnie każdego dnia, podporządkowując
się całkowicie jego potrzebom i życzeniom.

 Wytyczanie dziecku granic –v
zwracając jednocześnie uwagę na jego pozytywne zachowania –
pokazywanie dziecku, że mu się ufa, że wiele z jego zachowań się podoba.

 Wpoić dziecku reguły można wtedy,gdy dostrzega się jego pozytywnev zachowania – poprzez zachęty, pochwały, pełne miłości gesty wzmacniające dziecko tworzące
niezbędną przeciwwagę dla niewygodnych żądań i koniecznych ograniczeń stawianych dziecku.

 Dać dziecku szansę, by uczyło się na błędach – pozwolić dziecku odczućv logiczne konsekwencje własnego zachowania; tylko wtedy czegoś się nauczy.

 Jeśli brakuje konsekwencji w postępowaniu można ustalić z dzieckiem plan działania,v
zawrzeć umowę dotyczącą zmiany jego zachowania, zaakceptować dziecięce rozwiązania problemów, opowiadać dzieciom bajki, w których pojawiają się problemy i kazać dzieciom znajdować rozwiązania.

Te sprawdzone reguły postępowania z dziećmi bez korzystania z gróźb i kar, bez tłumienia wyobraźni dziecka mogą wykorzystać rodzice w codziennych sytuacjach i kontaktach ze swoimi dziećmi.

Dzieci uczą się tego, czego doświadczają.

§ Dziecko krytykowane uczy się potępiać.
§ Dziecko otoczone wrogością uczy się agresji.
§ Dziecko żyjące w strachu uczy się lękliwości.
§ Dziecko doświadczające litości uczy się rozczulać nad sobą.
§ Dziecko wyśmiewane uczy się nieśmiałości.
§ Dziecko otoczone zazdrością uczy się zawiści.
§ Dziecko zawstydzane uczy się poczucia winy.
§ Dziecko zachęcane uczy się wiary w siebie.
§ Dziecko otoczone wyrozumiałością uczy się cierpliwości.
§ Dziecko chwalone uczy się wdzięczności.
§ Dziecko akceptowane uczy się kochać.
§ Dziecko otoczone aprobatą uczy się lubić siebie.
§ Dziecko darzone uznaniem uczy się, że dobrze mieć cel.
§ Dziecko żyjące w otoczeniu, które potrafi się dzielić, uczy się hojności.
§ Dziecko traktowane uczciwie uczy się prawdy i sprawiedliwości.
§ Dziecko żyjące w poczuciu bezpieczeństwa uczy się ufności.
§ Dziecko otoczone przyjaźnią uczy się radości życia.
§ Jeżeli żyjesz w spokoju, Twoje dziecko będzie żyło w spokoju ducha.

W jakim otoczeniu żyje Twoje dziecko?
Dorothy Law Nolte




Opracowała:
mgr Ewa Kmieciak


Opracowanie wg książki Anette Kast-Zahn „Każde dziecko może nauczyć się reguł. Jak ustanowić granice i wytyczyć zasady postępowania od niemowlaka do dziecka w wieku szkolnym”. Przełożyła Katarzyna Kledzik-Balicka. Wyd. Media Rodzina, Poznań 1999r.